سلام

با سلام به تمامی دوستان و بازدیدکنندگان عزیز

دوباره تصمیم گرفتم بعد از 3 سال فعالیت این وبلاگ را زیاد کنم.لذا خواهشمندم کلیه نظرات خود را برای بهتر شدن مطالب این وبلاگ ارائه دهید.همچنین اگر مطلبی دارید بیان کنید.

با تشکر از شما

کلوب

<!-- Begin Cloob.com Profile Display code -->
<script language="javascript" src="http://chat.cloob.com//profile/?data=808bx8lsx7k90l-i-e3ehqa&them=1&chatreq=false"></script>
<!-- End Cloob.com Profile Display code -->

مسجد جمعه

مسجد جمعه نیم ور که قبله اصلی آن رو به مسجدالاقصی بود در دهه ۶۰ بدست یکسری افراد ویران گردید

اولین دوره جشنواره و نمایشگاه سنگ و صنایع وابسته نیم ور

اولین دوره نمایشگاه تخصصی سنگ در 95 غرفه برگزار شد که از این تعداد 31 غرفه در سالن aو 36 غرفه در سالن cبصورت سرپوشیده و 28 غرفه در سالن bبصورت رو باز برگزار شد. 7 شرکت خارجی و 35 شرکت خارج از شهرستان در این نمایشگاه شرکت داشتند.در این نمایشگاه برای اولین بار در ایران 1500 تن سنگ کوپ در سالن b به نمایش گذاشته شد.

روزانه 30 الی 40 هزار نفر از این نمایشگاه بازدید کردند که از این تعداد 500 نفر بازدید کننده تخصصی سنگ بودند منجمله هئیت خوشه صنعتی اصفهان – شهرک صنعتی محمود اباد و رضوان شهر – هئیت نظام مهندسی معدن و 50 نفر بازدید کننده خارجی داشته است . نماینده شرکت کوماتسوی ژاپن از این نمایشگاه بازدید نمودند.
2000 نسخه کتاب نمایشگاه ، 1500 نسخه ویژه نامه نمایشگاه چاپ و بخش شد. همایش علمی تخصصی در روز سه شنبه 28 خرداد برگزار گردید.
بعد از صحبت های سلیمی نماینده مردم محلات و دلیجان در مجلس هشتم طی سخنانی از کلیه عزیزان برگزار کننده تشکر شدو برای توسعه این صنعت عظیم درشهر نیم ور دستورتاسیس مرکز ملی تحقیقات معدن را در نیم ور دادو اعلام نمود با پیگیری و تلاش شما انشاء ا.. بتوانیم این مرکز را در راستای توسعه علمی این صنعت تاسیس نماییم

این نکته را هم اشاره کنم که محلات بر خلاف این عکس هیچ ربطی به نیم ور ندارد .نیم ور کاملا مجزا می باشد

..............................................................................................................

.............................................................................................................

...........................................................................................................

.........................................................................................................

..........................................................................................................

......................................................................................................

...........................................................................................................

........................................................................................................

........................................

.............................................................................................

.................................................................

...................................................................................................

......................................................................................

.............................................................................................

...........................................................................................

...............................................................................................

غرفه شورای فرهنگی نیم ور

پدر سنگ ایران

ارباب قنبر رحیمی در روستای سوه در استان اصفهان به دنیا آمد.او معادن بزرگی از جمله عباس آباد و آتشکوه نیم ور را کشف کرد.بناهایی همچون بیمارستان و مدرسه را در نیم ور احداث نمود.سنگ میدان آزادی تهران و کل سنگ های حرم حضرت عباس و امام حسین در کربلا را تهیه نمود.هم اکنون مجسمه ارباب در یکی ازمیادین شهر های ایتالیا به نام پدر سنگ ایران به نمایش گذاشته شده است.

معدن آتشکوه نیم ور در سال ۱۳۲۲

معدن سنگ تراورتن عباس آباد نیم ور

این معدن حدود ۵۰ سال است که مردم نیم ور در آن فعالیت دارند و در نوع خود بهترین تراورتن سفید در جهان است.

مراسم بیل گردانی

مانند همه مناطق مرکزی ایران، در این منطقه هم آب قدر و قیمت دارد و «بند قدیمی» یا به اصطلاح امروزی‌ها «سد خاکی» آن، نمونه‌ای از مهارت ایرانی‌های قدیم در تاسیسات آبیاری وآب‌رسانی است

 

 

یک عکس قدیمی از مراسم لایروبی در نیمه‌ور. آدم از دیدن این همه همراهی و همدلی برای انجام یک کار حیرت می‌کند. هر سال گل و لای زیادی در مسیر آب ته‌نشین می‌شود و جلوی حرکت سریع آب را می‌گیرد. به همین خاطر کشاورزان، مسیر رودخانه را لایروبی می‌کنند. هنگام لایروبی این مسیر 8کیلومتری، جویروبان آوازهای محلی را با صدای بلند می‌خوانند. این مراسم، یکی از آیین‌های بسیار قدیمی در بزرگداشت آب و پاسداری از این عنصر مقدس است.

در روز آخر لایروبی در نیمه‌ور، جوی‌روب‌ها پس از 20 روز تلاش گروهی سخت و طاقت‌فرسا،  کار را قبل از ظهر تمام می‌کنند و به نیمه‌ور بر می‌گردند. در این روز جشنی هم به مناسبت پایان لایروبی برگزار می‌شود که به آن «بیل‌گردانی» می‌گویند. برای بیل‌گردانی 7 بیل را انتخاب می‌کنند که 4 تا را در یک دسته و 3 تا را در دسته‌ای دیگر، با طناب محکم می‌بندند.

هر بیل‌گردان باید 4 بیل را با یک دست و 3 تای دیگر را با دست دیگر بگیرد و آنها را همزمان با هم در جهت مخالف یکدیگر، دور سر بچرخاند.

به طور معمول هر بیل، بین 3 تا 5/3کیلو وزن دارد. فکرش را بکنید که چرخاندن 7 بیل به طور همزمان و در 2 جهت مخالف به دور سر، چه کار مشکلی است، مخصوصا که وزن بیل‌ها در انتهای دسته 2 متری آنها قرار دارد! این کار، هم به توان بدنی، هم به تمرکز زیادی نیاز دارد.

اگر بیل‌ها به هم بخورند یا از دست بیل‌گردان بیفتند، بازی را باخته و جمعیت شروع به متلک‌پرانی و هو کشیدن می‌کنند.

این آیین، هم ریشه در فرهنگ آب و آبیاری دارد و هم در قدیم نمادی برای نشان‌دادن زور و پهلوانی به دشمنان بوده است. مردم نیمه‌ور عقیده دارند این بازی آیینی، به برکت و زیادی آب کمک می‌کند.

قلعه جمشیدی

 

همان‌طور که از اسم قلعه معلوم است، مردم آن را مربوط به زمان پادشاهی «جمشید» می‌دانند.این قلعه، دارای خندق و دروازه چوبی مجهز به ابزارهای ضد حریق بوده است و راه‌های پنهانی، آن را به خارج وصل می‌کرده. بالای دروازه قلعه، تالاری بوده که 20 نفر می‌توانسته‌اند در آنجا تیراندازی کنند.

از این قلعه هنوز نبشی و بخشی از دیواره جنوبی و شرقی باقی مانده که آن هم رو به ویرانی است. جالب است بدانیم که شواهد به دست آمده نشان می‌دهد که این قلعه یکی از بزرگ‌ترین مراکز کرباس بافی بوده است

بند نیم ور

بند نیم‌ور روی رود «قم‌رود» بسته شده. در قسمتی از بند، دهانه‌ای به نام «چاگور» وجود دارد که آب در آن به سرعت می‌چرخد و پایین می‌رود. بنا بر افسانه‌ای داخل چاگور، چرخی به نام چرخ الماس کار گذاشته‌اند که هرچه از دهانه چاگور پایین برود، از آن طرف خرد و متلاشی بیرون می‌آید، حتی اگر آن چیز تنه درخت یا لاشه یک گاو باشد.

کشاورزان حکمت ساخت چاگور را در خردکنندگی فوق‌العاده آن می‌دانند و این خردکنندگی تضمینی برای این است که هیچ‌چیز نتواند جلوی جریان آب را در کانال سد کند. البته بعضی هم چنین خاصیتی را به تیغه‌های پیش‌آمده چاه و فشار زیاد آب نسبت می‌دهند. به هر حال ساخت این چاگور، بیش از هر چیز تسلط فنی سازنده آن را نشان می‌دهد

یخچال طبیعی نیم ور

طرز کار این یخچال به این صورت بوده که میراب‌ها در شب‌های سرد زمستان، کار یخ‌سازی را در جوی‌های کنار یخچال انجام می‌دادند. بعد از آماده‌شدن یخ، با کمک مردم یخ‌ها را خرد می‌کردند و روی بستری از کاه در چاله یخچال می‌ریختند.

پس از پر شدن چاله یخچال، در آن را با گل می‌بستند و عایق‌کاری می‌کردند. بعد  تابستان که می‌شد در یخچال  را باز می‌کردند و از یخ آن استفاده می‌کردند. نوع ساخت یخچال و دیوارهای قطور آن، مانع از آب‌شدن سریع یخ می‌شد. خوشبختانه این بنای زیبا، به همت اهالی نیم ور به تازگی‌ بازسازی شده است.

میل میلونه

میل میلونه، باقیمانده یک بنای سنگی بسیار عظیم و باستانی است که از سنگ و ساروج ساخته شده است. احتمالا میل میلونه، نبش این ساختمان بزرگ بوده است. می‌گویند ساختمان مربوط به میل میلونه، 4نبش داشته و زمینی به اندازه 4 جریب نیمه‌ور (3200متر)، داخل این نبش‌ها قرار می‌گرفت!ممکن است میل میلونه بقایای همان ساختمانی باشد که در تاریخ قم از آن یاد شده است؛ «... آن بنای عجیبی است و تا امروز نقش‌های آن باقی‌اند...».

آتشکده آتشکوه نیم ور

یکی از مهم ترین آثار به جا ما نده از دوران باستان در سرزمین کهن ایران ، در نیم ور واقع شده است . عظمت بنا به حدی است که قطعاً جزو برترین آتشکده های زرتشتیان جهان به شمار می رود ، چنانچه ابن فقیه همدانی بنای این آتشکده راهمتراز با ایوان کسری، قصر شیرین ومعبد آناهیتای کنگاور می داند. این آتشکده در 5 کیلومتری جاده نیم ورونزدیکی روستای آتشکوه نیم ور قراردارد ومورخان بنای این آتشکده را متعلق به دوره ساسانیان دانسته و معتقدند که بر اساس شواهد وقرائن تا قرن 4 هجری سالم بوده است .حکیم محمد تقی خان در کتاب گنج دانش درباره بنای آتشکده آورده است که ((گویند جاسب ، از بنا های یکی از امرای عسگریه همای دختر بهمن بن اسفندیار مشهور به نیم ور است واین امیر در نراق ودلیجان ودهات پشت گدار حکومت داشته وامیر مذکور آتشکده ای در 2 فرسخی نیم ور در کوه آتشکوه ساخته وبه وضع 4 صفه بنا شده است .هنوز پایه هایش بر قرار است ودر آن سنگ های عریض وطویل به کار برده اند که هر قطعه سنگی از آن ، یک زرع ونیم عرض و3زرع طول داردو12 گره ،کلفتی هر پارچه سنگ می شود.))بنای آتشکده در دامنه کوه آتشکوه ودر کنار رودخانه ای به همین نام ،در مساحتی حدود 600 متر مربع ساخته شده ، طول بنا 40/28 متر وعرض آن در بخش شرقی 60/12 ودر بخش غربی 25 متر است ، مجموع آتشکده از 3 بخش  تالار اصلی (شرقی)، تالار غربی وراهرو تشکیل شده است. تالاراصلی یا شرقی آتشکده احتمالاً محل آتشدان ونیایش بوده وشامل تالاری مربع شکل است، که هر ضلع آن از بیرون 60/12 متر طول دارد . این تالار دارای 4 ستون مستحکم به ابعاد 70/2 در 70/2 متر وبه ارتفاع 6 متر تا پای طاق بوده که از سنگ وساروج ساخته  شده وگنبد طاق این بنای عظیم روی این 4 ستون استوار است . دوسوی ستون ها به طرف داخل تالار به صورت نیم دایره ودوسوی دیگر آنها به صورت مستقیم ودارای زاویه بوده وروی ستون ها سردرهایی هلالی وگنبدی شکل وجود داشته که بخش عمده آن فروریخته است.با توجه به این که در پا طاق ها آجر پخته به کار رفته ، این احتمال وجود دارد که تمام سقف نیز از آجر پخته درست شده باشد.ظرافت به کار رفته در استفاده از سنگ های پا ستون ها وستون ها به حدی است که هیچ گاه 2 بند سنگ روی هم قرار نگرفته است. در ساخت بنا از آجرهای چهار گوش  با نمای سنگ استفاده شده وبرای استحکام بیشتر بنا در داخل دیوارها تیرچه چوبی به کار رفته است. تالار غربی ساختمان ، تالاری به طول 30/10 در 6/5 متر بنا شده که از طریق راهرویی به تالار اصلی متصل می شود. دیوارهای شمالی وجنوبی این تالار از سنگ وساروج ساخته شده وحدود40/1 متر عرض وورودی اصلی به تالار شرقی به پهنای 60/5 متر قرار گرفته است . در دوطرف ورودی اصلی ، 2 ستون به قطر 40/3 ودیگری 40/4 متر با نمای بیرونی به شکل نیم دایره به صورت برج دیده بانی ساخته شده ودر اطراف 2 ستون اصلی ، 2 ستون دیگر در جوانب آنها به طول 20/3 در 20/2 متر وجود دارد . از ضلع غربی که به آتشکده می نگریم ، 4 ستون بزرگ  نمایان است که ورودی اصلی و2 ورودی فرعی در اطراف را شامل می شود وبه احتمال زیاد این ورودی ها دارای سردروسقف وطاق آجری بوده که فروریخته است.ورودی سمت چپ (شمالی) 60/2 متر وورودی سمت راست (جنوبی) 20/2 متر عرض دارد واحتمال می رود که این 2 ورودی اطراف ، به ساختمان های دیگری در جوانب تالار غربی راه داشته که با گذشت زمان از بین رفته اند ، شواهد وبقایای دیواره های محوطه شمالی تالار نشانگر این موضوع است. راهروی اصلی که تالار مربع شکلی است که در ضلع شرقی مجموعه ساختمان آتشکده قرار دارد،به وسیله راهروی اصلی به تالار غربی مستطیل شکل ارتباط می یابد .این راهرو 7 متر طول و80/2 متر عرض داردواحتمالاً به دلیل بالا بودن سطح تالار اصلی از تالار غربی ، چند پله استفاده می شد ه است.این راهرو علاوه بر این که ارتباط دهنده 2 تالاربوده به مجموعه های شمالی وجنوبی نیز ارتباط داشته ، این راهرو مسقف بوده که تمامی آن به مرور زمان ریخته شده است .با توجه به این که روستای آتشکوه از قدمت زیادی برخوردار نیست ، این احتمال وجود دارد که در گذشته در اطراف آتشکده ، شهر وآبادی هایی وجود داشته که هنوز بقایای آن کشف نشده واین آتشکده به شماره 311 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.راه های دسترسی آتشکده آتشکوه ، 5 کیلومتری جاده نیم ور به دلیجان، به سوی معدن سنگ آتشکوه ، روستای آتشکوه ، ضلع شرقی جاده به فاصله 300 متری بنای آتشکده تا جاده مزرعه کشاورزی ، چشمه آب و رودخانه کوچکی است.

*********************************************************************************

********************************************************************************

*********************************************************************************

********************************************************************************

********************************************************************************

*********************************************************************************

**********************************************************************************

*********************************************************************************

تاریخچه نیم ور

نیم ور شهری است تاریخی که قدمت زیادی دارد و دارای آثار تاریخی و کوههای سنگی و آب و هوای مناسب است. نیمور حدوداً ۸۰۰۰ نفر جمعیت دارد. نیمور در 250 کیلومتری جنوب تهران و در بین دلیجان و محلات قرار دارد. نام این شهر در دوران اشکانیان آورد به معنای میدان جنگ بوده است. پس از پایان جنگهای اشکانیان به علت خاموش شدن شعله جنگ به نیم آورد تغییر نام پیدا کرد و اکنون پس از گذشت زمان به نیمور تیدیل شده است. کوههای سنگی این منطقه منبع بزرگ در آمد برای اهالی بومی می باشد. آتشکوه در نزدیکی نیمور علاوه بر موقعیت تاریخی و آتشکده معروف بزرگ‌ترین منبع سنگ تراورتن تزئینی صادراتی می باشد